Ciężki oddech bez zatkanego noska ani spływającego kataru może okazać się sapką niemowlęcą. Większość rodziców określa jej objawy jako furczenie i bulgotanie w nosku maluszka. Sapka u noworodka może mieć różne przyczyny: infekcję, alergię pokarmową, nieprawidłowe warunki, w jakich przebywa maluch. Pieniste stolce u 9-tygodniowego dziecka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co znaczą te brunatne plamy w kale dziecka? – odpowiada Dr n. med. Agnieszka Krzywicka Zielone i wodniste kupy u 3-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Marta Gryszkiewicz Charczenie u 3-tygodniowego dziecka - odpowiada lek. Milena Lubowicz. Charczenie u 8-miesięcznego dziecka - odpowiada lek. Izabela Ławnicka. Charczenie u 4,5-miesięcznego niemowlęcia - odpowiada lek. Milena Lubowicz Wszystkie odpowiedzi lekarzy Aby złagodzić częste, luźne stolce, warto serwować kleik ryżowy, papkę ziemniaczaną, starte surowe jabłko, gotowane ziemniaki, papkę marchwiową, gotowane mięso z kurczaka. W trakcie trwania biegunki należy zastanowić się nie tylko, co jeść, ale także, co podawać dziecku do picia. Nawadnianie powinno być bardzo intensywne. Wysuwanie języka przez niemowlę – 5 najczęstszych powodów. Niemowlę może wysuwać język z powodu gorączki, uczucia głodu lub pragnienia oraz gdy zmaga się z problemami neurologicznymi. Dziecko w ten sposób ćwiczy też odruch ssania. Wysuwanie języka przez niemowlę nie powinno budzić niepokoju, jeśli zdarza się sporadycznie 2. Co może oznaczać nadmierne ślinienie się niemowlaka? Ślinienie się niemowląt zazwyczaj jest naturalnym zjawiskiem, związanym z dojrzewaniem ślinianek bądź z wyrzynaniem się pierwszych zębów. Są jednak takie przypadki, kiedy ślinotok u niemowlakaświadczy o niepokojących dolegliwościach. Ciągle cieknąca po brodzie ślina i Natomiast liczba zębów w kolejnych miesiącach i czas pojawienia się pierwszego zęba różnią się znacznie u poszczególnych dzieci. Warto spytać swoich rodziców, jak przebiegało ząbkowanie u Pani i ojca dziecka. O opóźnionym ząbkowaniu mówimy, jeżeli do ukończenia dwunastego miesiąca życia nie wyrżnie się pierwszy ząb. RfV2pH. Karmienie 3-miesięcznego dziecka – co musisz wiedzieć? Wyłączne karmienie piersią uważa się za najbardziej optymalny sposób żywienia niemowląt w pierwszym półroczu życia. Mleko mamy pokrywa zapotrzebowanie dziecka w wieku trzech miesięcy na wszystkie składniki pokarmowe poza witaminą D, którą maluch otrzymuje w postaci suplementów. Pokarm kobiecy ma przewagę nad mlekiem modyfikowanym przede wszystkim ze względu na działanie wspomagające pracę układu odpornościowego malucha (wynikające z przenikania do wydzielanego mleka przeciwciał, chroniących niemowlę przed infekcjami). Udowodniono, że karmienie piersią wiąże się z rzadszym występowaniem u dziecka zakażeń przewodu pokarmowego (zapadalność na ostre biegunki infekcyjne mniejsza o 50 proc., śmiertelność z tego powodu zmniejszona o 80-90 proc.), zakażeń dróg oddechowych, zakażeń układu moczowego, zapalenia ucha środkowego, bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, sepsy. Karmienie piersią jest korzystne nie tylko dla 3-miesięcznego dziecka, ale także dla jego mamy, choćby dlatego, że pomaga w powrocie do masy ciała sprzed ciąży. Dzienny wydatek energetyczny związany z wyłącznym karmieniem pokarmem naturalnym to około 600 kcal na dobę – o podobną ilość w praktyce dietetycznej zwykle zmniejsza się kaloryczność (w stosunku do zapotrzebowania) w jadłospisach mających na celu obniżenie masy ciała. Co powinien jeść maluszek? Dziecko w 3. miesiącu życia powinno spożywać mleko mamy, które w przypadku istotnych przeciwwskazań do karmienia piersią może zostać zastąpione mlekiem modyfikowanym początkowym (oznaczonym cyfrą „1”). Niemowlakowi w wieku trzech miesięcy nie podaje się jeszcze żadnych pokarmów uzupełniających, czyli produktów innych niż mleko. Za odpowiedni czas na rozpoczęcie rozszerzania diety malucha uważa się wiek między piątym a siódmym miesiącem życia (a dokładnie okres po ukończeniu 17. tygodnia życia, jednak nie później niż 26. tydzień). Ile powinno jeść 3-miesięczne dziecko? Niemowlę w wieku trzech miesięcy je średnio 750 ml mleka dziennie. Jest to jednak tylko liczba orientacyjna, a objętość spożywanego pokarmu na co dzień podlega zmianom u wszystkich maluchów. U każdego dziecka zapotrzebowanie na energię i składniki pokarmowe jest nieco inne, dlatego ilość pobieranego mleka także może się różnić u poszczególnych niemowląt. O tym, że 3-miesięczne dziecko zjada wystarczającą ilość pokarmu, świadczą prawidłowe przyrosty masy ciała. Jak często karmić niemowlę? Przez pierwsze kilka tygodni życia dziecko karmione jest zazwyczaj 8-12 razy dziennie co 2-3 godziny; rodzice mogą jednak liczyć na to, że z czasem liczba posiłków będzie się zmniejszać, ponieważ stopniowo rośnie objętość żołądka malucha. Ile razy dziennie je 3-miesięczne niemowlę i co ile godzin należy je przystawić do piersi? Tak naprawdę nie ma prostej i jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ karmienie piersią dzieci w tym wieku „z zegarkiem w ręku” nie jest zalecane. Za optymalny sposób regulowania ilości spożywanego pokarmu uważa się podawanie pokarmu „na żądanie”, czyli wtedy, kiedy u dziecka obserwuje się sygnały głodu. To może oznaczać, że prawidłowa liczba posiłków różni się u poszczególnych dzieci każdego dnia. Ważnym zadaniem, którego powinni podjąć się rodzice, jest nauka interpretacji zauważanych u niemowlaka oznak uczucia głodu. O potrzebie przystawienia niemowlaka do piersi mogą świadczyć: otwieranie buzi, ssanie rączki, warg lub języka, ruchy główki na boki, płacz (jest to późny objaw głodu; zaleca się podawanie dziecku pokarmu wcześniej, ponieważ na tym etapie dziecko jest niespokojne i karmienie bywa utrudnione). Niemowlę, które w danej chwili nie potrzebuje większej ilości pokarmu, może z kolei zaczynać ssać pierś i po chwili kończyć to robić, łatwo się rozpraszać podczas jedzenia, odwracać głowę czy zasypiać w czasie karmienia. Dziecka karmionego piersią nie da się przekarmić, ponieważ niemowlę zjada tyle pożywienia, ile tego wymaga, a skład pokarmu dostosowuje się do jego potrzeb. Duża ilość spożywanego przez niemowlę mleka nie musi więc niepokoić. Jeśli natomiast wydaje ci się, że twoje 3-miesięczne niemowlę je zbyt rzadko, by dostarczyć sobie wystarczającej ilości pokarmu, sprawdzaj regularnie przyrosty masy ciała i kontroluj je z wykorzystaniem siatek centylowych. Nieco dokładniejsze zalecenia ilościowe w schemacie żywienia niemowląt wyszczególniono dla maluchów spożywających mleko modyfikowane. Ile je trzymiesięczne niemowlę? Zgodnie z rekomendacjami, dziecko w tym wieku karmione „sztucznie” powinno jeść około sześciu razy dziennie, przy czym orientacyjna porcja jednego posiłku to 120-140 ml. Dzieci żywione mlekiem modyfikowanym zazwyczaj potrzebują mniejszej liczby karmień od tych spożywających pokarm kobiecy, ponieważ proces trawienia mieszanek mlecznych jest dłuższy. Źródła: Szajewska H., Horovath A., Rybak A., Socha P. (2016) Karmienie piersią. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Standardy Medyczne/Pediatria, 13: 9-24. American Academy of Pediatrics Responsive Feeding – Set Your Baby Up for Healthy Growth and Development. Mikulska A., Szajewska H., Horovath A., Rachtan-Janicka J. (2016) Poradnik Karmienia Piersią według zaleceń Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. fot. Fotolia Twój smyk ma już kilka ząbków? Zobacz, jakich błędów nie wolno ci popełniać, jeśli chcesz by służyły mu jak najdłużej! fot. Fotolia 1. Oblizywanie smoczka A także całowanie w usta, korzystanie z tej samej łyżeczki, czy kubeczka. Bakterie próchnicowe zasiedlają buzię dziecka przez kontakt ze śliną osoby, która już ją ma! Pamiętaj o tym za każdym razem, kiedy tylko przyjdzie ci do głowy oblizanie sztućców malucha. 2. Butelka na dobranoc Gdy maluszek zasypia z butelką, mleko oblepia jego ząbki. A że podczas snu wydziela się mniej śliny, która mogłaby je obmyć, bakterie mają mnóstwo czasu na wyrządzenie naprawdę poważnych szkód. 3. Nadmiar słodyczy Zębom najbardziej szkodzi to, co słodkie i kleiste: czekolada, chałwa, ciastka. Najlepiej wzorem Szwedów wprowadź jeden słodki dzień w tygodniu. Pozostałe 6 niech będzie z korzyścią dla ząbków dziecka. 4. Słodki napój wieczorem Naucz smyka, że po wieczornym umyciu zębów można pić tylko wodę. Zrezygnujcie ze słodkich soczków, czy nawet lekko słodzonej herbatki! 5. Nieustanne podjadanie Jeśli zachowacie odpowiednie przerwy między posiłkami, ślina rozcieńczy kwasy niszczące zęby. Jeśli zaś dziecko będzie co chwilę podjadało, ten sposób neutralizacji bakterii nie przyniesie żadnego efektu. 6. Zapominanie o myciu Maluch może zasnąć w ciuszkach, wysmarowany od stóp do brwi farbami, ale nigdy, niezależnie od okoliczności, nie powinien iść spać z niewyszorowanymi ząbkami. Koniec kropka! 7. Zaniedbywanie mleczaków Wciąż nie brakuje ludzi, którzy sądzą, że nie trzeba ich leczyć, bo i tak wypadną. To błąd – próchnica z mleczaków przenosi się na zęby stałe! Dowiedz się więcej o zdrowych zębach: na podstawie tekstu Beaty Turskiej/Mamo to ja Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA Jak u dziecka powstaje próchnica? Uważa się, że za rozwój próchnicy odpowiedzialna jest bakteria Streptococcus mutans. Najczęściej jest ona przenoszona z dorosłego na dziecko poprzez ślinę, np. podczas całowania lub jedzenia tymi samymi sztućcami. Pamiętajmy, że próchnica to choroba infekcyjna, zatem opiekun łatwo może zarazić nią niemowlę w czasie czynności pielęgnacyjnych. Aby powstała próchnica, potrzebne są cztery równocześnie działające czynniki: bakterie, węglowodany, czas oddziaływania, podatność tkanki zęba. Próchnica butelkowa – jak jej uniknąć? Niezwykle istotnym elementem profilaktyki jest naturalne karmienie piersią przynajmniej przez pierwszych 6 miesięcy życia dziecka. Optymalne w swoim składzie mleko matki jest znaczącym czynnikiem wspomagającym prawidłowy rozwój całego organizmu, a zawarte w nim składniki wchłaniają się lepiej niż te z mleka modyfikowanego. Co więcej, naturalne karmienie, poprzez stymulację w czasie odruchu ssania, zapewnia prawidłowy czynnościowy rozwój narządu żucia niemowlaka. Z badań wynika, że zbyt długie podawanie butelki czy smoczka uspokajającego ma negatywny wpływ na jego rozwój i może przyczyniać się do powstawania wad zgryzu. Karmienie butelką to również przedłużony czas kontaktu pożywienia z powierzchnią zębów. Szczególnie niekorzystne dla ich zdrowia są produkty zawierające cukier, np. soki czy kaszki. Dlatego tak ważne jest, aby nie usypiać dziecka słodkimi napojami – pozwoli nam to uniknąć tzw. próchnicy butelkowej, czyli wywołanej przedłużonym (kilkugodzinnym czy całonocnym) kontaktem z pokarmem o niskim pH. Warto wiedzieć: Jaka dieta sprzyja powstawaniu próchnicy? Zdrowe zęby unikają węglowodanów Wybierając posiłki czy napoje dla dziecka niekarmionego wyłącznie piersią, warto zwrócić uwagę na skład kupowanych artykułów i w miarę możliwości decydować się na te, które nie są dosładzane. Do snu, ale i w ciągu dnia również, najlepiej podawać mineralną wodę niegazowaną dla dzieci. Warto pamiętać, że główną przyczyną próchnicy jest nie tyle duża ilość węglowodanów, co ich częste przyjmowanie, lepka konsystencja pokarmu (dłużej utrzymuje się na zębach) oraz wydłużony czas jego oddziaływania na szkliwo. Dobrze zatem wyznaczyć czas, w którym pociecha będzie mogła zjeść „zakazane” produkty, a następnie wypłukać jamę ustną i wyszczotkować zęby. Najbardziej niekorzystny wpływ na stan uzębienia ma podjadanie oraz popijanie słodzonych napojów między posiłkami. Każdy, nawet najmniejszy posiłek obniża pH (powoduje zakwaszenie środowiska) w ustach, co sprzyja powstaniu próchnicy. Dieta wzmacniająca zęby Prawidłowa, zbilansowana dieta to ważny element profilaktyki stomatologicznej – wpływa na wzmocnienie struktur twardych tkanek zęba. Starajmy się zatem zachęcać dziecko do spożywania produktów, które nie mają ewidentnych właściwości próchnicotwórczych (np. ciemnego pieczywa, serów, pełnoziarnistych kasz, mleka, świeżych warzyw i owoców), zamiast zawierających duże ilości cukru pokarmów i napojów czy wysokoprzetworzonych produktów na bazie białej mąki. Istotne jest, aby dziecko możliwie jak najwcześniej rozpoczęło naukę jedzenia łyżeczką i picia z kubka. Spożywanie twardych pokarmów ma duże znaczenie w profilaktyce wad zgryzu – przyczynia się do prawidłowego rozwoju kości i mięśni twarzy. Wywołuje także wzrost wydzielania śliny, która ma działanie buforujące, czyli neutralizujące działanie kwasów, co sprzyja zapobieganiu próchnicy. Wizyta u stomatologa Nie zwlekajmy zatem zbyt długo z wizytą u stomatologa. Do dentysty chodzimy nie tylko leczyć zęby, ale przede wszystkim, aby zapobiegać ich chorobom! Pierwsza wizyta u specjalisty powinna mieć miejsce jeszcze przed pierwszymi urodzinami dziecka, a najlepiej po wyrżnięciu się pierwszych zębów (ok. 6. miesiąca), tymczasem 25 proc. polskich pięciolatków i 9 proc. siedmiolatków nigdy nie było u dentysty (wg NIK na podstawie „Monitoringu Zdrowia Jamy Ustnej” WUM). Podczas pierwszej wizyty, stomatolog sprawdzi stan jamy ustnej dziecka, udzieli wskazówek dotyczących higieny i zaproponuje odpowiednią profilaktykę, której powinniśmy skrupulatnie przestrzegać. Wczesny i niepołączony z bólem kontakt ze stomatologiem nie będzie wywoływał lęku przed wizytą w gabinecie dentystycznym – zapobiegnie dentofobii i wpłynie na częstsze wizyty kontrolne w przyszłości. Wszystko to pozwoli na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia próchnicy i będzie skutkować lepszym stanem zębów w dorosłym życiu. Zobacz także: Lapisowanie, czyli jak wyleczyć próchnicę butelkową? Kiedy zacząć myć zęby i jamę ustną? Specjaliści zalecają rozpoczęcie higieny jamy ustnej u dziecka jeszcze przed pojawieniem się pierwszego zęba. – Bezzębne dziąsła niemowlęcia należy przemywać przynajmniej dwa razy dziennie i koniecznie po karmieniu nocnym zwilżoną w letniej przegotowanej wodzie lub naparze z rumianku i nawiniętą na palec gazą wyjałowioną. Pierwsze zęby mleczne czyścimy (także dwa razy dziennie) samą wodą i miękką dziecięcą szczoteczką o małej zaokrąglonej główce – pozwala to na usunięcie płytki bakteryjnej gromadzącej się na zębach. Dziąsła i język oczyszczamy gazikiem, zapobiega to osiadaniu resztek jedzenia, a tym samym utrudnia kolonizację bakterii próchnicotwórczych. Około pierwszego roku życia wyrzynają się zęby boczne, które mają bruzdy i guzki – można je dokładnie wyczyścić jedynie przy pomocy szczoteczki. Dziecku w tym wieku możemy pozwolić, oczywiście pod naszym nadzorem, na próby samodzielnego szczotkowania, traktujmy je jednak jako naukę poprzez zabawę, nie zaś pełne umycie zębów – radzi dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska, zastępca dyrektora medycznego ds. stomatologii w Centrum Medycznym ENEL-MED. Działania prewencyjne, czyli czy można zatrzymać próchnicę Proces powstawania próchnicy zębów u dzieci zaczyna się od zmętnienia szkliwa zęba. Jest to biała plama próchnicowa, która nie wymaga jeszcze zaopatrzenia stomatologicznego, może wycofać się po zastosowaniu zaleconych przez lekarza preparatów: profesjonalnych – stosowanych w gabinecie i/lub tych do samodzielnego użytku w domu. Jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie działania prewencyjne, dojdzie do zajęcia głębszych tkanek zęba. Bakterie Streptococcus mutans kolonizują się na zębach, zatem próchnica teoretycznie może pojawić się już w pierwszym zębie. Dlatego w profilaktyce tak ważne są również profesjonalne zabiegi, które wzmocnią zęby dziecka i ochronią je przed próchnicą. Stomatolog oczyści powierzchnie zębów, a na szkliwo naniesie preparaty wzmacniające (zazwyczaj zawierające związki fluoru). Regularne wizyty pozwalają zmniejszyć ryzyko powstawania próchnicy oraz osiągnąć doskonałe efekty w postaci zdrowych i pięknych zębów. – Wizyta kontrolna powinna być przeprowadzana co pół roku u osoby dorosłej, a u dzieci, ze względu na większą skłonność do próchnicy, co 3-4 miesiące. Wynika to ze szczególnej budowy zęba mlecznego oraz często mniej dokładnej higieny. Dzieciom w wieku przedszkolnym oferuje się profilaktykę fluorkową i niefluorową: lakowanie, usuwanie osadów czy preparaty stabilizujące poziom bakterii próchnicotwórczych – wymienia dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska. Czynności pielęgnacyjne systematycznie podejmowane w domu pomogą utrwalić i przedłużyć efekty profesjonalnych zabiegów wykonanych w gabinecie stomatologicznym. Przeczytaj: Jaki wpływ na nasze zdrowie ma próchnica? Dekalog rodzica, dbającego o zdrowe zęby dziecka Jeśli mogę, karmię piersią minimum 6 miesięcy. Od momentu wyrżnięcia pierwszych zębów mlecznych, dbam o higienę jamy istnej dziecka. Odwiedzam lekarza stomatologa przyjmującego dzieci (najpóźniej około pierwszego roku życia), aby uzyskać wskazówki na temat profilaktyki zębów. Po wyrznięciu wszystkich zębów mlecznych, zgłaszam się z dzieckiem na regularne wizyty do lekarza stomatologa co 3 miesiące. Stosuję się do zaleceń profilaktycznych przeprowadzanych w domu oraz w gabinecie. Unikam podawania „przegryzek” zawierających węglowodany (słodycze, chrupki) zastępując je owocami i warzywami (np. jabłko, marchewka). Unikam kontaktu dziecka z moją śliną ze względu na bakterie próchnicotwórcze: nie oblizuję smoczka, nie jem tymi samymi sztućcami, nie całuję dziecka w usta. Nie usypiam dziecka butelką z kaszką ani sokiem. Stosuję profilaktykę ortodontyczną: nie karmię zbyt długo butelką ze smoczkiem, uczę wcześnie jeść z łyżeczki i pić z kubeczka. Jako kochający rodzic pamiętam, że nigdy nie jest za późno na podjęcie leczenia. Polecamy: Dentofobia, czyli lęk przed dentystą Źródło: udostępnione przez biuro prasowe Enel-Med./ mk Konsultacja medyczna: dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska, specjalista II stopnia stomatologii zachowawczej. Specjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz leczeniu endodontycznym pod mikroskopem. Często macie wątpliwości czy Wasze dziecko już ząbkuje. Do najbardziej zauważalnych objawów ząbkowania możemy zaliczyć: ślinienie się, grymaszenie oraz wkładanie rączek do buzi. Niestety, te objawy uporczywe i dla dziecka i dla rodzica, mogą powracać do około 3 roku życia. Aby zobrazować proces ząbkowania, zamieszczam kalendarz ząbkowania zębów mlecznych. Zębów jest 20: – 8 siekaczy – 4 kły – 8 zębów trzonowych. Oczywiście zdarza się ząbkowanie wczesne. Wówczas pierwszy mleczak pojawia się przed 6 miesiącem życia dziecka. Oraz ząbkowanie późne, gdzie dolne siekacze rosną po 12 miesiącu życia. Możemy spotkać też zęby wrodzone i noworodkowe. Z tymi pierwszymi maluch przychodzi na świat, drugie pojawiają się w pierwszym miesiącu życia. Jakie są objawy ząbkowania zębów mlecznych? Z objawów miejscowych można zauważyć między innymi: nadmierne ślinienie, gryzienie twardych przedmiotów, ssanie palców, pocieranie dziąseł. Nadmierne ślinienie spowodowane jest kilkoma czynnikami. Po pierwsze około 3 miesiąca życia rozpoczynają swoją pracę ślinianki i drobne gruczoły ślinowe, a niemowlę nie potrafi jeszcze w pełni połykać śliny, więc większość ląduje na zewnątrz buzi. Dodatkowo ssanie palcy, piąstki, przedmiotów i wszystkiego co się bobasowi nawinie pod rączkę, pobudza ślinianki do pracy, powodując jeszcze większą ilość śliny niż w spoczynku. Może pojawić się też zaczerwienie, obrzęk i stan zapalny dziąseł oraz niejednokrotnie ich sine zabarwienie nad wyrzynającym się mleczakiem. Obrzęk, bolesność i zaczerwienienie są związane z przejściowym stanem zapalnym związanym z przebijaniem ciągłości błony śluzowej dziąsła. Zasinienie to najczęściej krwiak nad wyrzynającym się mleczakiem, które znika wraz z pojawieniem się zęba w jamie ustnej. Jeśli zasinienie nie znika przez miesiąc, należy skontaktować się z pedodontą celem wykluczenia poważniejszych odchyleń od normy. Z objawów ogólnych mamy drażliwość, niepokój, płacz, utratę apetytu, biegunkę, podwyższoną temperaturę. Pamiętajmy, że rozpoczęcie ząbkowania nakłada się na czas, kiedy wygasa odporność nabyta od matki, a układ immunologiczny dziecka nie jest w pełni wykształcony. Wpływa to na częstsze występowanie zakażeń w jamie ustnej oraz chorób infekcyjnych. Dlatego jeśli coś Cię niepokoi, zgłoś się do pediatry lub stomatologa dziecięcego. Zespół gabinetu Dr Mleczak zawsze służy pomocą. W następnym poście: Jak pomóc dziecku (i sobie) w bolesnym ząbkowaniu? Post navigation Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 21:11, data aktualizacji: 21:19 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 4 minuty Czas snu dla dziecka powinien być czasem odpoczynku i regeneracji organizmu. Co zrobić jednak, jeśli w nocy zamiast spokojnego oddechu naszego malucha słyszymy niemiły dla ucha dźwięk, który jest wywołany zgrzytaniem zębami przez dziecko? Jakie są przyczyny i objawy oraz jak leczyć zgrzytanie zębami u dziecka? il21 / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Przyczyny zgrzytania zębami u dziecka Objawy zgrzytania zębami u dziecka Leczenie zgrzytania zębami u dzieci Przyczyny zgrzytania zębami u dziecka Zgrzytanie zębami u dzieci inaczej zwane bruksizmem najczęściej ma miejsce w trakcie snu i charakteryzuje się nieświadomym zaciskaniem zębów. Przyczyn zgrzytania zębami u dzieci jest kilka. Najczęstszą przyczyną tego problemu u dzieci jest nadmiar stresujących sytuacji lub bodźców. Zgrzytanie zębami u dziecka może być również wywołane wadą zgryzu lub różnego rodzaju zmianami w jamie ustnej, lub infekcjami ograniczającymi przepływ powietrza w jamie nosowej. Często zgrzytanie zębami u dzieci może być ich reakcją na odczuwany ból głowy, mięśni czy ucha lub być skutkiem porażenia mózgowego oraz reakcją na zażywane leki. Zgrzytanie zębami u małych dzieci oraz niemowląt może być spowodowane niedojrzałością układu nerwowego i mięśniowego, oraz sposobem połykania związanego z wąską szczęką dziecka. Ważną przyczyną zgrzytania zębami u dzieci mogą być choroby pasożytnicze. Pamiętać należy, że zgrzytanie zębami we wczesnym dzieciństwie nie jest czymś nadzwyczajnym. W trakcie rozwoju dziecka pojawiają się pierwsze zęby, zmienia się ustawienie żuchwy i zębów względem szczęki stąd często pojawiające się nocne zgrzytanie zębami u dzieci, które w tym wieku nie jest groźne. Wizyty pediatryczne możesz teraz odbyć za pośrednictwem portalu W trakcie takiej konsultacji online lekarz zbierze wywiad i wyda ewentualne skierowania. Objawy zgrzytania zębami u dziecka Zgrzytanie zębami dotyczy większości dzieci i do trzeciego roku życia związane jest z jego rozwojem. Objawami, które mogą sugerować wystąpienie zgrzytania zębami u dziecka, może być nieuzasadniony płacz u dzieci w pierwszym roku życia, występowanie częstych kolek, pocieranie lub uderzanie głową o poduszkę, lub twardą powierzchnię oraz częste bóle głowy. Pierwszym z objawów zgrzytania zębami, na które powinniśmy zwrócić uwagę, jest patologiczne ścieranie zębów. W trakcie wizyty u stomatologa może on stwierdzić starcie zębów, pękniecie szkliwa czy ubytki w kształcie klina, co może świadczyć o wystąpieniu problemu, którym jest zgrzytanie zębami u dziecka. Zgrzytanie zębami u dzieci najczęściej występuje w porze nocnej, jest ono nieświadome i charakteryzuje się zazwyczaj głośnym i nieprzyjemnym dźwiękiem ocierających się o siebie zębów. Zgrzytanie zębami u dzieci może objawiać się również bólem głowy, kręgosłupa oraz karku. W przypadku gdy zgrzytanie zębami nie przejdzie samoistnie po pojawieniu się zębów stałych, należy skonsultować problem z ortodontą. Konsultacje z ortodontą są dostępne w abonamencie stomatologicznym przygotowanym przez firmę LUX MED. Pakiet ma bardzo szeroki zakres usług i jest dostępny dla osób do 70. roku życia. Skorzystaj z oferty na Leczenie zgrzytania zębami u dzieci Zgrzytanie zębami na ogół nie jest groźnym schorzeniem, zwłaszcza jeśli występuje ono we wczesnych latach dziecka lub występuje rzadko. Problem zgrzytania zębami u dziecka powinien nas zaniepokoić, jeśli dotyczy dziecka, u którego pojawiły się już zęby stałe lub schorzenie to trwa długotrwałe. Sposób leczenia zgrzytania zębami u dzieci zależeć będzie od przyczyn, które wpłynęły na wystąpienie tego problemu. W przypadku gdy zgrzytanie zębami u dziecka wywołane jest wadą zgryzu, konieczne jest udanie się z dzieckiem do ortodonty, który zaleci specjalne szyny relaksacyjne i ochronne na zęby, aby uniknąć ścieranie się zębów. Istotną kwestią, która może wpłynąć na uniknięcie zgrzytania zębami u dziecka, jest zadbanie o rozluźnienie i uspokojenie dziecka przed snem. Zgrzytanie zębami u dzieci najczęściej przechodzi samoistnie wraz z wypadnięciem zębów mlecznych. W przypadku gdy problem nie przemija, warto skonsultować się ponownie z ortodontą. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. zgrzytanie zębami zgrzytanie zębów bruksizm dziecko choroby dzieci Bruksizm - nocne zgrzytanie zębami Bruksizm nie jest tylko problemem tego, kto śpi obok nas i musi być świadkiem naszego zgrzytania zębami. Nieleczona dolegliwość może skończyć się utratą zębów,... Liliana Fabisińska Okluzja - co to jest? Okluzja w kosmetyce, w stomatologii, objawy, leczenie Okluzja to choroba, która dotyczy problemów stomatologicznych bądź wiąże się z tematem kosmetyki. W stomatologii i kosmetyce dotyka dwóch różnych elementów,...

zęby u 3 miesięcznego niemowlaka